Onni borta chi atòbiu a unu pitzinneddu chi non cumprendet su sardu, o unu babbu o una mamma chi mi narant ca diat a èssere prus profetosu a istudiare bene s’inglesu, mi pranghet su coro, non pro ite non pentzo chi s’inglesu siet importante, ma ca creo chi de motivos pro imparare su sardu a fìgios nostros nde diamus a tènnere medas.
Intendo babbos e mammas imparende a sos fìgios Maldiventre intames de Maluentu (vento cattivo), Isola dei cavoli invetzes de Ìsula de is càvurus (dei granchi), Golfo aranci e non Gulfu di li ranci (dei granchi), Margine rosso invetzes chi Margiane arrùbiu (volpe rossa). Bio biddas renuntziende a sos nòmenes insoro, timende chi non ddas agatent prus sos italianos o sos americanos in Google maps.
Timent de abarrare sena coordinadas, ispèrdidos. Immàgino a sos pitzinneddos sardos andende a mare, a Mare Pintau, a Putzu Idu, a Sa Mesa Longa, a Sas Linnas Sicas, a S’Architu, sena de ischire ite cherent nàrrere custos nòmenes. O a su sartu, a Molineddu, a Genna Ponte, a su Cungiau de sa figu bianca, comente chi èsserent logos israighinados dae terra.
Che a istràngios ant a èssere, figlios nostros, sena de «ischire prus mancu sa terra chi ddos apoderat». E issaras non nos depimus ispantare si perdent s’istima pro sa terra insoro, pro sas domos insoro, si ddis benit prus fàtzile a si nche andare. Sa curpa at a èssere sa nostra.
Tore Cubeddu
L’Unione Sarda
Martedì 05 Novembre 2013, Pagina 1